Wieża Ariańska w Wojciechowie jako obiekt mieszkalno-obronny wzniesiona została przed 1527 r. przez starostę lubelskiego Jana Pileckiego. Pilecki po zniszczeniu wcześniejszych umocnień, odbudował je w zmodernizowanej formie i przystosował do broni palnej.

 

Umocnienia otrzymały wówczas kształt czworoboku z wyprofilowanymi trzema bastionikami o zarysie trapezu, a w miejscu czwartego posadowiono wieżowy dwór z zewnętrzną klatką schodową. Trójkondygnacyjną, wybudowaną z kamieni i cegieł, wieżę wzniesiono w dwóch etapach, co potwierdza kamieniarka mająca cechy późnogotyckiej i renesansowej. Wieża miała charakter zarówno obronny jak i rezydencjonalny. Po wybudowaniu nowego dworu opuszczona powoli niszczała, odrestaurowana w 1907 r. według projektu Jana Koszczyc - Witkiewicza. Ponownie gruntownie remontowana i rekonstruowana w latach 1971 - 74 według projektu Tadeusza Augustynka. Zachowana bez poważniejszych przekształceń wieża jest ewenementem w skali nie tylko regionu ale i kraju.

 

Ówcześni właściciele Wojciechowa Spinkowie i Orzechowscy byli arianami, stąd też do ich siedziby przylgnęła nazwa "ariańska", sugerująca wykorzystywanie jej jako zboru co nie wydaje się być zgodne z rzeczywistością.

 

Prawdopodobnie w pierwszej połowie XVI w. cały dawny folwark otoczono murem ze strzelnicami, by wzmocnić walory obronne założenia. Pozostałości muru zachowały się w pobliżu wieży oraz w ścianie budynku gospodarczego znajdującej się na terenie gospodarstwa usytuowanego przy siedzibie UG.