Gmina Borzechów położona jest w odległości ok. 30 km na południowy zachód od Lublina. Zajmuje powierzchnię 67 km² i liczy 3922 mieszkańców. Gmina ma charakter typowo rolniczy.

 

NAZWA: SZLAK ROWEROWY GMINA BORZECHÓW

Kolor szlaku: czarny i żółty

Długość szlaku: 13 km (czarny) i 15 km (żółty)

Kształt: -

 

Dominuje tu uprawa pszenicy, ziemniaków i buraków cukrowych. W rejonie Ludwinowa rozwija się sadownictwo, co gwarantuje przyjezdnym obfitość świeżych i zdrowych owoców. Tamtejsze lasy zachęcają do grzybobrania. Czyste wody Chodelki, w których pływają m.in. pstrągi, cieszą się coraz większą popularnością wśród wędkarzy. W gminie Borzechów nie ma zakładów przemysłowych, dzięki temu można tu oddychać pełną piersią np. podczas pieszych wędrówek lub wycieczek rowerowych po okolicy. Na terenie całej gminy panują doskonałe warunki dla rekreacji i weekendowego wypoczynku.

 

Krajobraz gminy Borzechów kształtują rozległe tereny Równiny Bełżyckiej przechodzące w łagodne pagórki Wzniesień Urzędowskich. Brak zakładów przemysłowych korzystnie wpływa na środowisko naturalne - nie ingerując w czystość wód i powietrza, a także na walory krajobrazowe - nie zakłócając horyzontalnych, uspokajających widoków wertykalnymi kominami.

 

Na skraju Kłodnicy Dolnej znajdują się źródła Chodelki. Rzeka przepływa przez teren dawnego parku przydworskiego. Obecnie są tam dwa stawy i kilka sadzawek. Malowniczość Chodelki podziwiać można o każdej porze roku. Na brzegach pośród traw kwitną żółte jaskry, mniszek lekarski, stokrotki, kaczeńce i niezapominajki. Można tu również znaleźć złocienie, rdest wężownik, firletkę poszarpaną, kulik zwisły. Na brzegach rosną drzewa i krzewy: olsza czarna, brzoza, wierzba, czeremcha, kalina koralowa, trzmielina, bez czarny. Brzegi stawów porastają turzyce, trzcina, pałka szerokolistna, irys żółty. W 1990 roku tereny te weszły w skład Chodelskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Woda w Chodelce jest bardzo czysta i dzięki temu powstaje tu wiele stawów hodowlanych. W okolicach Borowa istnieje hodowla pstrąga tęczowego.

 

Lasy na terenie gminy Borzechów zajmują powierzchnię 644 ha. Najwięcej gruntów zalesionych jest w Majdanie Skrzyneckim, który położony jest na terenie Chodelskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Okoliczne lasy "pachną żywicą"- sosna zwyczajna jest najczęściej występującym tu drzewem. Oprócz sosny występują tu m.in.: brzoza brodawkowata, dąb szypułkowy, grab, osika. Spotyka się również dzikie czereśnie i jabłonie. Rosną jarzębiny, głogi, jałowce, kruszyna pospolita, kalina koralowa (dwa ostatnie podlegają ochronie częściowej). W lasach kwitną fiołki, zawilce- gajowy i żółty, ściśle chroniona pierwiosnka lekarska i wiele innych. W maju kwitną całe łany konwalii (pod ochroną częściową). Lasy obfitują w grzyby: borowiki, kozaki, kurki, podgrzybki, maślaki, gołąbki, kanie, opieńki. Można tu zbierać poziomki, borówki, jagody, jeżyny. Najczęściej spotykanymi ssakami są: wiewiórki, lisy, sarny, dziki, leśne kuny i jeże.

 

Na terenie parku przy dworskiego w Kłodnicy Dolnej zostało dużo ozdobnych drzew z okresu jego świetności. Niektóre z nich są rzadkością w Europie.

 

Zabudowania i obejścia gospodarcze na terenie gminy bogate są w ozdobne drzewa, krzewy i kwiaty. Obiekty użyteczności publicznej usytuowane są wśród bogatej zieleni i dużej ilości drzew.

 

Szlak rowerowy powstał jako ścieżka rekreacyjno-turystyczna. Wytyczony został z w celu ukazania najpiękniejszych i najciekawszych zakątków gminy Borzechów, które warto zobaczyć.

Dwór w Kłodnicy Dolnej z początku XIX w., typowy przykład architektury rezydencjonalnej tego okresu. Powstał po roku 1804, kiedy to właścicielami majątku Kłodnica byli Ratyńscy. W 1847 r. został rozbudowany przez kolejnego właściciela - Wojciecha Piaseckiego i w tej formie istnieje do dzisiaj. Ostatnim właścicielem majątku dworskiego była Aleksandra Russanowska, która w 1921 r. ofiarowała 6 mórg ziemi jako darowiznę dla "Zgromadzenia Zakonnego Sióstr Służebniczek" ze Starej Wsi, które w Kłodnicy mieszkają do dzisiaj.

 

Towarzyszące dworowi zabudowania folwarczne pochodzą z okresu międzywojennego. W okresie swej świetności reprezentacyjny zespół dworsko - parkowy w Kłodnicy szczycił się pięknymi alejami oraz rzadko spotykaną w Europie roślinnością. Tutaj (w latach 1836-1895), w majątku swojej żony mieszkał Władysław Kornel Zieliński, autor pierwszych przewodników po Lublinie i okolicach oraz monografii miasta Lublina. Był on również redaktorem "Kuriera Lubelskiego" i "Gazety Lubelskiej".

 

Drewniany kościół w Kłodnicy Dolnej powstał w 1929 r. Zbudowany jest w formie krzyża, w stylu podkarpackim z dwoma wieżami. Budową świątyni zajmował się założyciel parafii Kłodnica - ksiądz Paweł Sokołowski. Pierwotnie w prezbiterium znajdował się ołtarz główny z drewna sosnowego w stylu romańskim z figurą Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wnętrze kościoła zdobił obraz znanego malarza z Częstochowy - Jacka Salomona. W 1997 r., po wybudowaniu nowego kościoła, przeniesiono do niego zarówno figurę, jak i obrazy.

 

Dobra w Łopienniku na przestrzeni wieków należały do różnych właścicieli, którzy byli właścicielami lub dzierżawcami folwarku. W 1880 r. nastąpił podział dóbr radlińskich. Łopiennik odziedziczyła córka właścicieli Radlina, Maria Gosiewska, żona Gustawa Kochanowskiego. W 1882 r. rozbudowany został dwór i budynki gospodarcze (m.in. piętrowy spichlerz i suszarnia chmielu). Dwór był otoczony parkiem o pow. 4,5 ha, w którym znajdował się staw rybny z wysepką. Za stawem rozciągał się ogród warzywny i kort tenisowy.

 

Pierwsza wojna światowa spowodowała duże straty majątkowe. Po jej zakończeniu Maria Kochanowska wraz z synami odbudowała zniszczony majątek. Po śmierci właścicielki w 1928 r., zarządzanie majątkiem przejął syn Jerzy, ostatni właściciel majątku.

 

Na skraju lasu, przy drodze prowadzącej w kierunku Niedrzwicy znajduje się mały cmentarz z okresu pierwszej wojny światowej. Cmentarz nie jest ogrodzony, znajdują się na nim mogiły z małymi betonowymi krzyżami i kopiec ziemny, na którym znajduje się również krzyż betonowy. Na tablicy informacyjnej widnieje napis: Tu spoczywają prochy żołnierzy służby ochotników legionu Marszałka Józefa Piłsudskiego walczących o Polskę Niepodległą poległych w bitwie frontowej na polach wsi Borzechów i Majdanu Borzechowskiego w dniach 10 - 22 lipca 1915 roku. Niech pamięć o nich nie zaginie. W grobach spoczywają prochy ok. 150 żołnierzy, część z nich jest znana z nazwiska. Wypierana przez wojska austro-węgierskie i niemieckie IV armia rosyjska, stanowiąca prawe skrzydło frontu południowo - zachodniego stoczyła krwawą bitwę pod Borzechowem i Majdanem Borzechowskim. W komunikatach urzędowych bój ten określano jako najbardziej krwawy na tym odcinku frontu. W sumie, w tych walkach poległo po obu walczących stronach kilka tysięcy żołnierzy.

Młyn pochodzi z II połowy XIX w., obecnie nie funkcjonuje. Położony jest nad Chodelką, obok znajdują się stawy rybne.

PRZEWODNIK TURYSTYCZNY - "Szlaki rowerowe w Gminie Borzechów i najbliższej okolicy"

 

Szlaki rowerowe w Gminie Borzechów i najbliższej okolicy, plik: Rozszerzenie: pdf, Rozmiar: [1.57 MB]

 

Informacja pochodzi ze stron www.szlaki.lublin.pl, www.juraszewski.pl www.borzechow.eu